Selling myself to me and my potentials! Het is een stukje uit een motivational speech van Les Brown die ik vanochtend luisterde en het is waar ik vandaag de dialoog met mezelf over wil voeren. Waarom het zo belangrijk is dat ik die interne dialoog met mezelf blijf voeren, is me in de afgelopen weken weer heel duidelijk geworden; het blijft ik tegen ik. Niemand gaat het voor me doen, niemand gelooft in mij zoals ik in mezelf geloof en vooral hoe meer ik me focus op anderen, hoe minder focus ik op mezelf heb.
Het is een valkuil waar ik veel mensen om me heen in zie vallen en het lijkt ook wel dat het bezig zijn met anderen steeds meer aan de orde van de dag lijkt te zijn tegenwoordig. Het is ook veel makkelijker natuurlijk, want er zijn zoveel middelen om informatie over anderen te zien. Sterker nog, je wordt er continue ongevraagd mee geconfronteerd op de socials en op tv. Mensen willen zichzelf ook graag laten zien aan anderen, ik denk omdat ze die aandacht nodig hebben. In de laatste weken heb ik hier ook discussies over gevoerd met vrienden, de ene wil namelijk niks meer met social media te maken hebben, omdat het hem afleidt en de ander geeft aan die afleiding eigenlijk wel amusant en prettig te vinden. En het dus ook leuk te vinden om die informatie over anderen tot zich te nemen. De vraag is dus ook wat het beste voor je werkt en die vraag roept bij mij weer een andere vraag op; vind ik het fijn om al die informatie over anderen te zien, omdat ik er iets uithaal of vind ik het fijn omdat het me afleidt van mezelf? Om deze vraag te kunnen beantwoorden, wil ik nog een kant hiervan aanvullen.
Ik vertelde Lynn dat ik werd getriggerd door een aantal opmerkingen van een vriend van me. Ik noemde hem hooghartig, omdat hij in mijn optiek een beetje denigrerend deed over mensen die, in tegenstelling tot hem, social media gebruikten. Ook maakt hij grapjes over mijn gewicht en vroeg hij regelmatig op een cynische toon wat ik vandaag gedaan had, waarmee hij insinueerde dat ik de hele dag niks doe. Ik vond het dus hooghartig en irriteerde me eraan. Lynn, die veel leest over en luistert naar podcasts over omdenken vroeg of mijn irritatie misschien voorkomt uit het feit dat wat die vriend zegt misschien iets triggert dat waar is en ik zelf geen controle over krijg. Ik moest er even over nadenken, maar ik denk dat daar een hele grote kern van waarheid in zit. Iets kan je alleen zo raken (irriteren) als er iets in zit wat je daadwerkelijk raakt. Sterker nog (en ook dat heb ik van Lynn), misschien ben ik zelfs wel jaloers op die vriend van mij omdat hij iets heeft bereikt dat ik niet heb, maar wel wil. Alleen als je echt eerlijk naar jezelf bent, durf je deze vraag oprecht te beantwoorden. En ja, ik moet toegeven dat ik ergens misschien wel jaloers ben op die vriend van me, omdat hij het wel voor elkaar heeft gekregen om van de socials af te gaan, zijn voedingspatroon onder controle heeft (en dus niet dik is) en wel lekker bezig is op zijn werk. Voor de goede orde, dat betekent nog niet dat hij hooghartig hoeft te doen over mensen die dit niet hebben, maar misschien maak ik het wel veel groter dan het is, omdat het me zo irriteert. En misschien is hij ook wel jaloers op mij om bepaalde redenen en reageert hij dat ook weer af of mij. Anyway, waar het me om gaat, is dit (en ook dat zei Les Brown mooi in het filmpje); mensen zullen niet altijd voor je juichen, daarom is het belangrijk dat jij dat doet. Mensen zullen je naar beneden halen, je uitlachen of erger, dat is het leven, koop een helm! Juist daarom is het belangrijk dat jij voor jezelf juicht, in jezelf gelooft en door blijft werken aan je doelen.
Hoe pas ik dat toe in mijn realiteit? Ik heb vandaag een tweede gesprek voor die vacature waar ik op gesolliciteerd heb vorige week. Het eerste gesprek vorige week ging goed, redelijk goed dan, want ik heb nog steeds aandachtspunten vind ik zelf en dat kreeg ik ook terug uit de feedback van die potentiële werkgever. Maar goed, ik ben door, ze zijn enthousiast. Dus wat me vandaag te doen staat oftewel wat mijn doel van vandaag is, is met veel zelfvertrouwen en enthousiasme dat tweede gesprek in gaan. Ik geloof in mezelf, ik weet wat ik meebreng en daar hoef ik niemand van te overtuigen, want dat gaat vanzelf. En dat is iets wat ik in de afgelopen jaren kwijt ben geraakt; de positieve manier waarop ik naar mezelf kijk. Ik wil iedereen helpen, ik probeer iedereen altijd zijn/haar waarde te laten zien, mensen te overtuigen dat ze zichzelf moeten durven zijn. Maar zelf... zelf doe ik dat eigenlijk maar zelden. Daarom; change the way you see yourself. Because if you don't see it, how will others?!
De tekenen worden door het universum gestuurd, je moet ze alleen herkennen. In mijn vorige blogs heb ik hierover geschreven. Gisteren trainde ik bij crossfit met een vriendin van me. Ook zij is net haar baan kwijt en net als ik een beetje zoekende naar de volgende stap. Net zoals bij mezelf zag ik gisteren ook de twijfel over zichzelf, ik zag aan alles dat ze haar trots en overtuiging kwijt was. Ze bagatelliseerde haar crossfit prestaties en ook haar kwaliteiten in haar zoektocht naar een nieuwe baan. Het was ergens pijnlijk confronterend, omdat ik dit zelf ook al heel lang voel en doe, maar ik zag het ook als een teken in de vorm van een spiegel die me voorgehouden werd. Die vriendin heeft zoveel kwaliteiten, is echt wel fit en ziet er goed uit, in mijn optiek heeft ze dan ook geen enkele reden om aan zichzelf te twijfelen. Maar realistisch als ik ben, kan ik dat ook van mezelf zeggen. In het sporten voel en zie ik dat echt wel aan mezelf. Ik ben al best trots op mezelf, maar ik mag nog veel trotser en zelfverzekerder zijn. Dat werd me ook weer duidelijk tijdens de open 24.1 wod die afgelopen weekend dit. Ik twijfelde enorm aan het voorgeschreven gewicht voor die workout, maar koos er (mede door mijn vrienden) voor om toch het zwaardere voorgeschreven gewicht te pakken en het resultaat was dat ik de workout prima door kwam en het gewicht was geen enkel probleem. Ik kan het dus en moet niet zo twijfelen aan mezelf!
Zakelijk gezien, heb ik een beetje momentum nodig om dat zelfvertrouwen verder uit te bouwen, zoals ik ook zei ik mijn vorige blog. Maar dat momentum is er nu, ik ben uitgenodigd op basis van mijn CV en motivatiebrief, ik heb een eerste gesprek gehad en ze zijn enthousiast over me. Hoe ik dat momentum vasthoudt, is door te blijven knallen, door te blijven gaan, niet twijfelen, niet onzeker gaan doen. Nee, gewoon dat gesprek in gaan met zelfvertrouwen en laten zien wie ik ben, wat ze aan mij hebben en vooral geloven dat ik alles aan kan wat ze me voorleggen. Uiteraard moet ik niet alleen maar vertrouwen op mijn talent, het is natuurlijk ook belangrijk om voor te bereiden, dus ik ga straks nog even checken met wie ik het gesprek heb en inschatten wat ze kunnen vragen en wat ze wellicht zoeken, zodat ik daar op in kan spelen.
Dus change the way you see yourself is voor mij nu een belangrijke dagelijkse missie. En dan gaat het dus om mezelf te zien voor wie ik ben en niet te veranderen in wat ik niet ben. Ik heb het eerder gezegd, het is tijd om mijn mojo terug te krijgen en mijn geloof in mezelf weer te voelen en alles te gebruiken dat daarbij helpt. Dus challenges overwinnen, dingen proberen, discipline (daar heb je dat woord weer) tonen en vooral geen twijfels meer hebben, gewoon gaan. Ik ben heel positief ingesteld, blij, relaxed en ik verwacht een hoop van mezelf, omdat ik ook een hoop potentie heb. Mezelf (weer) vertrouwen en genieten van de uitdagingen en kansen die op mijn pad komen. Mindset is alles!
Het leven is een verassing, continue. Mooie dingen en uitdagingen wisselen elkaar af, daar heb je maar beperkte controle in. Maar waar je wel controle in hebt, is hoe je ermee om gaat en dan bedoel ik met allebei. Dus geniet van de successen en sta op bij tegenslag. Ik had gisteren een vriend van me aan de telefoon die ook al een poosje zonder werk zit, hij had deze week een 5e (!) gesprek voor een hele mooie job en is het uiteindelijk niet geworden. Hij had er logischerwijs heel veel tijd en energie in zitten en was natuurlijk teleurgesteld, maar ook dit hoort erbij, even slikken en weer doorgaan. Ik heb geen enkele twijfel dat hij een hele mooie job gaat vinden, maar hij zal zelf moeten blijven geloven en daar hebben we het gisteren ook over gehad. Hetzelfde geldt natuurlijk voor mij, ik ben ook al een hele poos bezig en heb genoeg afwijzing gehad, maar ik ben blijven geloven, al viel me dat soms zwaar, en nu sta ik hier. Klaar voor de volgende uitdaging, het gesprek van vandaag. No matter what de uitkomst is, ik blijf geloven en ik blijf knallen, want dat is hoe ik naar mezelf kijk vanaf nu. Ik ga geen slachtoffer meer uithangen, ik ga mezelf niet meer toestaan om verslagen te worden door mensen, het is ik nu tegen ik en ik ben aan het winnen! Lets fucking go!