Het klinkt zo simpel en toch vind ik het 1 van de moeilijkste dingen die er is; keuzes maken. Waarom? Nou, eerlijkheidshalve gebied me te zeggen dat ik vaak wel keuzes maak, maar ik een dag later weer een andere keuze maak, misschien dat dit in mijn blogs ook al een beetje duidelijk is. Of het nou gaat over voeding, opstaan, trainen, focus... het maken van keuzes en je daar dan ook aan committeren, dat is eigenlijk mijn grootste probleem. Maar er is licht aan het einde van de horizon, want het gaat de laatste tijd wel al stukken beter gelukkig en maak ik steeds vaker keuzes gebaseerd op wat ik echt wil en niet op wat ik op dat moment voel aan comfort.
Gisteren was daar een mooi voorbeeld van, het was woensdag en die kleine had een halve dag. Ik was in de ochtend druk geweest met o.a. solliciteren en persoonlijke zaken regelen samen met Lynn. Nadat ik die kleine van school had gehaald en we samen een broodje hadden gegeten, kakte ik een beetje in. Het was rond 13.00 uur en terwijl ik boven even aan het checken en nadenken was over een klusprojectje waar ik mee bezig ben, speelde ik met de gedachte om even lekker in bad te gaan en daarna even te gaan liggen. Ik moest rond 16.15 de deur weer uit om met die kleine naar zwemles te gaan, daarna zou ik mijn moeder ophalen om bij ons te komen eten, trainen zat er daarom niet in. Ik voelde aan alles dat het daarom slim was om nu te gaan hardlopen. Daar zou ik niet alleen energie van krijgen, maar gezien mijn eetgedrag van de laatste dagen was het ook goed om even wat calorieën te verbranden èn ik had dan toch een training. Maarja, het waaide enorm hard, niet echt lekker loopweer. En mijn ogen voelden ook zwaar, ff een dutje zou wel echt heerlijk zijn. Nou ja, dat was dus de strijd tussen wat ik echt wil en mijn tijdelijke behoefte aan comfort. Wat ik echt wil op de lange termijn, is fitter worden, afvallen, gezonder zijn en productiever zijn en dat is dan ook de keuze die ik zou moeten maken.
Wat ik me besefte, is dat het leven continue draait om deze keuzes. Het lijken misschien geen hele grote keuzes, maar het zijn deze kleinere keuzes die uiteindelijk bepalen hoe succesvol je bent en vooral hoe gelukkig je bent! Voor mij betekent dat ook net even die keuze maken om niet dat pak koekjes te grijpen, omdat ik trek heb en dus ook om niet te gaan dutten in de middag, maar mijn hardloopschoen aan te trekken en niet te snoozen als mijn wekker gaat, maar uit bed te stappen. Nogmaals, al die kleine keuzes maken aan het einde van de week, maand, jaar of decennia het verschil. Maar... dan moet je dus wel weten wat je ECHT wil.
Toevallig komt Dennis even spontaan langs, terwijl ik hierover aan het bloggen ben en we raken hierover in gesprek. Alhoewel we dit gesprek in de afgelopen jaren al tientallen malen hebben gevoerd in verschillende contexten, blijft het voor ons een interessant onderwerp. Als ik Dennis vertel over mijn 20 minuten durende strijd over wel of niet hardlopen reageert hij hierop door te zeggen dat hij niet snapt dat ik daar 20 minuten lang een strijd over voer. "Man the fuck up, trek je schoenen aan en ga lopen. Je hebt het over een joggsessie van een half uurtje, waar praten we over", zegt ie, maar hij voegt daar wel aan toe dat hij en ik en Mikey gewoon enorm van elkaar verschillen in dat opzicht.
We realiseren ons beiden dat we door die verschillen in onze karakters en mindset heel anders met situaties omgaan. Mikey is extreem gedisciplineerd en kan zich ergens volledig in verdiepen en verliezen, ik ben eigenlijk het tegenovergestelde en Dennis zit daar een beetje tussenin. Voor ons allen werken daarom verschillende aanpakken, maatwerk dus. En het is aan ons allen om te leren en ervaren welk maatwerk voor ons als individu het beste past. Voor mij is het evident dat iets heel groots en extreem aanpakken niet werkt, daar heb ik talloze voorbeelden van. Voor nu wil ik me dan ook focussen om vaker en sneller betere kleine keuzes te maken, zoals gelijk die loopschoenen aantrekken als ik twijfel om te gaan lopen of chillen en gelijk nee tegen mezelf te zeggen als ik de behoefte heb om chocola te kopen. Sneller, strenger en duidelijker dus.
Het mooie is dat dit gesprek met Dennis heel mooi aansluit op 1 van mijn favoriete motivatiefilmpjes van Eric Thomas (zie hieronder). Gisteren tijdens het lopen, heb ik die filmpje toevallig (?) weer een aantal keren afgespeeld, omdat het me veel energie en kracht geeft. Het filmpje start met de zin; "you can't make me want what I don't want" en dat is eigenlijk exact waar bovenstaande over gaat. Daarnaast gaat het ook over een manier vinden om te winnen en dat is wat ik aan het doen ben; ik zoek een manier om te winnen. En in het verlengde daarvan moet ik mezelf natuurlijk wel garanties durven stellen, waarmee ik bedoel dat ik moet werken aan mijn discipline door te doen wat ik zeg dat ik ga doen.
"Winners win and losers lose". Zo simpel als het is, het komt voor het eerst eigenlijk echt binnen. Waarom? Omdat ik voor het eerst besef dat ik het zelf in de hand heb welke van de twee ik wil zijn. Een laagje dieper, vanaf mijn jeugd heb ik nooit geleerd dat ik deze keuze heb. Laat ik voorop stellen dat ik mijn ouders niks kwalijk neem. Ze hebben hun best gedaan en altijd voor de basis gezorgd. Ik had een dak boven mijn hoofd, kleren op mijn rug en eten op mijn bord. Ik kon naar school, had de mogelijkheid om sporten te beoefenen en ze gaven me altijd het gevoel van liefde, trots en vertrouwen. Ik realiseer me dat dit meer is dan de meeste kinderen krijgen, daarvoor alle respect en dankbaarheid naar mijn ouders.
Maar zoals gezegd, ze hebben mij nooit geleerd een winnaar te zijn. Wat ik daarmee bedoel is dat ze nooit van me eisten dat ik 100% gaf, dat het niet ok was om op te geven zonder daarvoor je best te doen en dat ze me nooit stimuleerden om erachter te komen wat ik echt wil en hoe ik daar kon komen. Ik vind het jammer dat ik nu op mijn 45e pas begin te leren om te winnen, maar het positieve is dat ik pas op de helft van mijn leven ben en nog alle tijd heb om daar te komen waar ik wil zijn. En dat ik dus wel de mogelijkheid heb om mijn dochters te leren winnen, zodat zij die voorsprong al op jongere leeftijd hebben. Dat maakt me blij en daardoor voel ik me gezegend. Voor nu eerst maar mijn loopschoenen aantrekken en 5K joggen en zorgen dat ik de rest van de dag blijf winnen in het maken van kleine keuzes, letsgo!
Einde